تفکر

نوشتن بهانه ای است برای رویاهای دست نیافته صادق هدایت

نمی دونم چندنفرقراره ازپروفایل من دیدن کنن اما تصمیم دارم درباره مشکلات جامعه واجتماع امروزی مطلب بنویسم وازهمه دوستانی که این نوشته هارومیخوانند نظرخودشونو برای من بنویسند تاشایداز این نظرها بتونیم به نتایج درستی برسیم چیزی که مدت هاست ذهن من روبه خودش مشغول کرده ازبین رفتن بسیاری ازارزش ها وشایدتبدیل شدن ارزش هابه ضدارزش هاوبلعکس یعنی تبدیل شدن چیزهایی که درگذشته برای ماوجامعه ی گذشته ما ضدارزش بوده امروزه به ارزش تبدیل شده

 من به دنبال چرایی این علت هستم ودادن پاسخ به این چرایی ها ماباید بدانیم که نبایدبه دنبال مجرم وگناه کارباشیم ومن هم درتمام نوشته های خودم سعی می کنم بی طرفانه وجداازنظرات شخصی بنویسم بشرامروزی شایدیکی از جدیدترین ارگانیزم های زنده ی این کره خاکی ودرحال حاضر شایدپیچیده ترین ارگانیزم زنده کیهان باشد که به هموسپینز شهرت داریم بشرامروز به دلیل پیچیدگی های ژنتیکی وداشتن قدرت تفکرتبدیل به یکی ازخارق العاده ترین ارگانیزم زنده تبدیل شده این موجود ویژگی هایی دارد که همیشه ازگذشته تاامروز به هرنحوی خواسته تاتسلط خودرابرتمام موجودات حفظ کند ماانسان هادرگذشته های دور بامشکلات بسیاری روبرو بودیم که امروزه هم درجوامع توسعه نیافته به شکل های دیگری بااین مشکلات روبه روهستیم بزرگترین چالشی که بشرابتدایی وکلونی های چندنفره وجوامعی ازهموسپینزها باان روبروبودندتامین موادغذایی حفاظت ازجامعه دربرابر تهدیدهای خارجی ازجمله حیوانات درنده بیماری ها شرایط اب وهوایی وبسیاری ازمشکلات دیگر روبروبوده اماازطرفی به گونه ای غیرمحسوس این بشربااتکابه قدرت یادگیری ازمحیط وقدرت تفکروانجام ازمون وخطا وبااختراعات واکتشافات به دنبال ایجاد برتری فیزیکی به عنوان گونه ی برتربرمحیط پیرامون خودبوده اماازطرفی همین انسان ابتدایی بابهره گیری از نبوغ خودبه دنبال برتری برسایرهم نوعان خودنیز بودکه این برتری به صورت تعریف جایگاه اجتماعی فرددرداخل جامعه ابتدای وبراساس فاکتورهایی چون قدرت بدنی سن تجربه قدرت درشکار وتوانایی های ذهنی درجامعه قرارداده می شد امااین انسان هابرای ادامه حیات بسیاربه هم وابسته بودن اماباگذشت زمان افزایش دانش بشری واتکابه ثروت جوامع میزان این وابستگی هاکمتر وکمتر شده چیزی که امروزدرجوامعی چون جوامع مامخدوش ویانقش ان کم رنگ شده احترام به ارزش انسانی است چیزی که ماان راتاحدزیادی فراموش کرده ایم ان است که موقعیت اجتماعی مکنت وقدرت نمایان گر بعدانسانی مانیست مابایدبدانیم هیچ گاههدف وسیله راتوجیح نمی کند مانمی توانیم برای رسیدن به هدفی درست ازابزاری نادرست استفاده کنیم چراکه این ابزارنادرست هدف مارابه یغمامی برد اماشایدبزرگترین چالش درجوامع امروزی این است که مافراموش کردیم که ماازیکدیگرجدانیستیم واینکه رفاه حال شخصی ماانسان هاازهم جدانیست این من گرایی (فردگرایی)بیش ازهمه چیزبرای قبل ازاین که به دیگران لطمه بزندبه خودشخص لطمه خواهدزد وبیش ازهر چیزجامعه ی سرمایه داری ازاین من گرایی سودخواهدبردوخود حامی اصلی نگرش است چراکه حیات خودرادر من گرایی وخودبینی می نگرد علت های متفاوت دیگری نیز علت این معلول هستندکه شایدبعدهابه ان بپردازم فراموش نکنیم ماهم عضوی ازاین جوامع هستیم شماچقدربه فرد گرایی اعتقاددارید؟